STRONA 2

"Jedyną drogą jest konfederacja wolnych, świadomych obywateli" - Witold Gadowski w Błaszkach cz.2

Według dziennikarza najskuteczniejszą drogą do sprawienia, by głos społeczeństwa stał się słyszalny, nie jest droga rewolucji, ani rokoszu, a droga konfederacji wolnych, świadomych obywateli. Taka konfederacja powstaje na dole, jednoczy ludzi w grupy zainteresowane budową programu restytucji państwa polskiego, zabezpieczenia jego niepodległości.

 

 

 

"Dzień po dniu tracimy atrybuty niepodległego państwa" - Witold Gadowski w Błaszkach cz.1

Według dziennikarza, od pewnego czasu trwa proces saski – niepostrzeżenie, dzień po dniu, tracimy atrybuty niepodległego państwa. Co jest takim atrybutem? To, że decyzje dotyczące danego państwa zapadają wewnątrz tego państwa i jest ono wewnątrzsterowne. Niepodległe państwo prowadzi własną politykę zagraniczną, zgodną z polskim interesem narodowym. Funkcjonuje silna gospodarka, wspomagana przez władze tego kraju. Brak tych atrybutów przywodzi momentalnie diagnozę praktyczną, nie polityczną. Polska klasa polityczna nie jest najwyższej próby. Dobór negatywny, który trwa od lat spowodował, że twarzami poszczególnych partii są ludzie przeciętni, słabi, bez właściwości i bez koncepcji.

 

Witold Gadowski o Smoleńsku i nowej książce - nasz wywiad, Błaszki 08.02.2015

W krótkiej rozmowie, towarzyszącej spotkaniu w Błaszkach, pytamy Witolda Gadowskiego o to, co czuł 10 kwietnia 2010 roku, kiedy dowiedział się o katastrofie w Smoleńsku. Dziennikarz spróbuje opisać emocje, które towarzyszyły mu w tamtym okresie oraz skomentuje jak dziś - z perspektywy czasu, ocenia to tragiczne wydarzenie.

Zdradzi również szczegóły pracy nad swoją najnowszą książką o Smoleńsku, która opowiada o czasach współczesnych, o tym co przeżywamy i jakie rozterki nam towarzyszą. Podkreśli, że w książce znajdą się sensacyjne, prawdziwe informacje zarówno na temat Smoleńska jak i rzeczywistych okoliczności śmierci Andrzeja Leppera, które udało mu się pozyskać od pracowników służb specjalnych Izraela i pewnego legendarnego wywiadowcy. W kontekście bieżących wydarzeń na świecie, w tym na Ukrainie, oceni na podstawie swojej wiedzy i doświadczeń czy Polska jest przygotowana na potencjalne zagrożenie i czy istnieją w naszym kraju jeszcze środowiska kierujące się polską racją stanu.

Zapraszamy serdecznie do wysłuchania naszego mini-wywiadu. Rozmowę przeprowadził Paweł Wasążnik, Komendant Główny Związku Strzeleckiego Rzeczypospolitej.

 

Idea legionowa a bieżąca sytuacja na Ukrainie - spotkanie z Pawłem Wasążnikiem w Aleksandrowie Łódzkim cz.II

Przez ostatnie lata mieliśmy do czynienia z potwornym demontażem polskiego systemu bezpieczeństwa. Nagle okazało się, że najbardziej „zaprzyjaźnione” z nami państwo, któremu oddaliśmy śledztwo smoleńskie, nie dość że zaanektowało – wbrew własnym gwarancjom - fragment innego państwa, to dodatkowo napadło na to państwo zbrojnie. Problemy na Ukrainie uświadamiają nam w jak fatalnej znajdujemy się sytuacji.

Zapraszamy serdecznie do wysłuchania I części relacji ze spotkania z mjr ZS Pawłem Wasążnikiem, Komendantem Głównym Związku Strzeleckiego Rzeczypospolitej, który przedstawia na przykładach jak bardzo nasza legionowa historia i co za tym idzie - piłsudczykowska koncepcja państwa - łączy się z tym, co dzieje się obecnie na Ukrainie.

 

Idea legionowa a bieżąca sytuacja na Ukrainie - spotkanie z Pawłem Wasążnikiem w Aleksandrowie Łódzkim cz.I

Okres po II Wojnie Światowej, z czego większość spędziliśmy pod sowiecką okupacją, a w tej chwili posiadamy pseudo wolne państwo, świadczy o tym, że związanie się polityczne z jednym z dwóch mocarstw – Rosją, albo Niemcami wcześniej czy później przyniesie nam zgubę. Idea Międzymorza w dalszym ciągu może przynieść nam stabilne funkcjonowanie państwa, jeśli ktoś ją w końcu zrealizuje.

Zapraszamy serdecznie do wysłuchania I części relacji ze spotkania z mjr ZS Pawłem Wasążnikiem, Komendantem Głównym Związku Strzeleckiego Rzeczypospolitej, który przedstawia na przykładach jak bardzo nasza legionowa historia i co za tym idzie - piłsudczykowska koncepcja państwa - łączy się z tym, co dzieje się obecnie na Ukrainie.

 

Polska polityka wschodnia po 1989 roku - nasza relacja ze spotkania z Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim cz.4

Prelegent opisuje m.in. posunięcia socjotechniczne rosyjskich planistów. Traktują oni Ukraińców tak, jak gdyby byli Rosjanami, co nie jest prawdą - stąd ich działania nie uzyskują oczekiwanego efektu. W ciągu ostatnich dziesięciu lat nie udały się już dwa razy, powodując rewolucję. Dr Żurawski omawia próby zrealizowania projektu Noworosji, który Rosja chciała osiągnąć zajmując Donbas, Odessę i sięgając aż po Naddniestrze. Wskazuje, iż co innego jest posługiwać się językiem rosyjskim, lub życzyć sobie żyć w postsowieckim niejasnym prawnie systemie umożliwiającym oligarchom robienie ciemnych interesów, a co innego jest znaleźć się pod władzą siłowików z Kremla. W tej sytuacji atak rosyjski na wschodzie faktycznie nie powiódł się. Rosja posiada bowiem obecnie około 30% tych terenów pod kontrolą, które miała przed operacją ukraińską, a poniosła poważne straty – ponad 4600 zabitych według danych komitetu matek rosyjskich żołnierzy.

Według politologa gra Rosji o Ukrainę została przegrana. Naród ukraiński jest w tej chwili antyrosyjski i nienawiść do Rosji rośnie wraz z każdym zabitym. Jest to zmiana epokowa, o kapitalnym znaczeniu dla Polski. W tych warunkach widzimy, że Polska nie potrafi podjąć aktywnej polityki na kierunku ukraińskim. Przyczyn upatruje m.in. w przyjętej linii politycznej, uzmysłowionej najlepiej wypowiedzią premier Kopacz o tym, że należy zamknąć się w domu i czekać aż niebezpieczeństwo minie oraz w aferze taśmowej. Perspektywa porozmawiania przez ministrów spraw zagranicznych innych państw na poufne tematy np. z ministrem Sikorskim nie jest przez nich odbierana z entuzjazmem.

 

Polska polityka wschodnia po 1989 roku - nasza relacja ze spotkania z Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim cz.3

Ogłoszenie kresu idei jagiellońskiej przez Radosława Sikorskiego stanowiło poważne tąpnięcie w polskiej polityce wschodniej. Jego przejawem była cała polityka Platformy Obywatelskiej, polegająca na wycofaniu się ze Wschodu, postawieniu na rdzeń unijny, czyli Niemcy i Francję - zainteresowane współpracą z Rosją i zdystansowaniu się od Ukrainy i Gruzji.

W tej części spotkania dowiemy się m.in. o kulisach powstania polsko-szwedzkiego programu Partnerstwa Wschodniego, stworzonego głównie w odpowiedzi na niekorzystny dla nas unijny projekt tzw. Synergii Czarnomorskiej. Prelegent opisze proces obumierania tej inicjatywy, która gasła politycznie pozbawiona wsparcia. Finalnie Putin uczynił z niej obszar starcia unijno-rosyjskiego. Nacisk rosyjski na Ukrainę, aby nie podpisywała rok wcześniej parafowanej umowy stowarzyszeniowej skutkował cofnięciem się prezydenta Janukowycza pod naciskiem oligarchów i odrzuceniem przez niego tej umowy. Doprowadziło to do zapoczątkowania Majdanu.

Ukraińska rewolucja rozpoczęła się jako protest studencki, lecz próba jego stłumienia spowodowała reakcję społeczeństwa i konsolidację zrywu - już nie jako protestu na rzecz umowy stowarzyszeniowej, tylko walki o obalenie autorytarnej władzy Janukowycza. Rozstrzygający był moment kiedy Rada Najwyższa Ukrainy, pod kierunkiem sterowanej przez Janukowycza Partii Regionów przyjęła ustawodawstwo o stanie wyjątkowym, wzorowane na ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej. To spowodowało ostateczny wybuch, który doprowadził do obalenia Janukowycza.

 

Polska polityka wschodnia po 1989 roku - nasza relacja ze spotkania z Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim cz.2

W tej części spotkania prelegent przywołuje kolejne płaszczyzny sporu między Polską a Rosją. Wymienione zostają m.in. spory energetyczne, w tym te o naftoport w Gdańsku, gazoport w Świnoujściu, „pieremyczkę”, czy pozostałe szlaki tranzytowe. Duży nacisk położony jest na spór dotyczący obecności militarnej Stanów Zjednoczonych w Europie, który nie rozgrywa się jedynie na osi Polska-Rosja, lecz jest także sporem Polski z rdzeniem Unii Europejskiej.

Dr hab. Żurawski vel Grajewski szczegółowo opisuje powtarzające się próby angażowania przez Polskę czynnika zewnętrznego, wobec niedostatku siły własnej. Stany Zjednoczone jako czynnik wzmacniający Polskę w obliczu nieuchronnego konfliktu z Rosją były jednym z najistotniejszych elementów polskiej polityki zagranicznej w okresie między wojną iracką, a dojściem do władzy Platformy Obywatelskiej. Drugim obszarem, z którego usiłowano uzyskać zasoby na rzecz rywalizacji z Rosją, była Unia Europejska. Niestety, według prelegenta, z biegiem czasu następuje wyraźny spadek znaczenia jej instytucji centralnych, przerost ambicji w obszarach w których nie jest w stanie prowadzić skutecznej polityki i jednocześnie wyraźna hegemonizacja na rzecz Niemiec.

Szeroko omówiona zostaje praktyka traktowania przez Rosję Polski i nowych państw Unii Europejskiej tak jakby nie należały do Unii Europejskiej, przy milczącej zgodzie instytucji wspólnotowych. Czy udało się Polsce tę praktykę przełamać, dowiemy się z tej części spotkania.